DONDERDAG, 7 MAART 2013.
De beurs was rustig zaterdag. Niet veel klanten, wel veel mooie kaarten verkocht en een paar van vorig jaar, die goedkoper waren.
Wel heel veel complimenten gekregen.
Maar .... het was KOUD. We waren s avonds versteend. Gingen steeds staan onder zo'n warme lucht uitstroom bij Blokker, waar we voor de deur zaten,.
Ging er soms naar binnen om me te warmen. Wim ook.
Het bleek buiten 1o te zijn. En koude wind.
Zondag de hele dag bij de kachel gebleven.
MAANDAG was het heerlijk weer.
s Middags de voortuin wat opgeruimd. En dat letterlijk.
Veel dood blad en dode planten geruimd, maar toen we het tafeltje en kleine stoeltjes opzijzetten, vielen ze uit elkaar, Doorgeroest.
DINSDAG  om 11 uur een uurtje gaan fietsen door dat gebied achter het Tanthof richting Schiedam en Schipluiden en weer terug. Daarna maar naar de Intratuin gegaan, gelijk verjaarskado gekocht, 2 andere kleine stoeltjes, maar nu waar je ook op kan zitten, en tafeltje met rond glazen blad.
Een vogelvoeder-drinkschaal erop gekocht. Kunnen we als het zonnetje weer komt, lekker genieten  van alle vogeltjes. .
Het was  al heerlijk weer.
Moest s middags op controle bij Nijkamp komen.
Hij vond bij het naar mijn longen luisteren, nog steeds dat er een piep zat. Ik hoest af en toe nog flink. maar die drank uit de kruidendrogist in de Hoven, helpt nog het beste.
Hij gaf er niets voor. Het zonnetje hadden we nodig.
We hadden dinsdagmiddag eerst een uurtje gefietst. Goed te doen. Heen flink tegenwind en zonnetje in ons gezicht. Terug ging het prima.
WOENSDAG, een best wel zware dag gehad. Om 9 uur de deur uit naar de trein, half 6 weer thuis.
Alles ging op rolletjes, geen minuut vertraging.
Henk stond al bij het station in Velp en toen zijn we eerst in Presikhaaf een broodje gaan eten.
Voor hem ook iets anders. We hebben er rond gelopen en gekletst. Maar ieder gesprek komt uit bij Gonnie.
Logisch natuurlijk.
Gon is nog meer achteruit gegaan. Heeft nu ook van die grote luiers aan.
Is iedere keer haar ondergebit kwijt.
Nu had ze het ook niet in. Henk zoeken. Lag die onder haar hoofdkussen.
Terwijl ze twee gebitbakjes heeft. In de doucheruimte en op de wastafel. Maar dat weet ze gewoon niet meer.
Volgens de verpleging moet er een code in, dat gebeurt vrijdag.
Ze legt hem ook vaak uit tijdens het eten. Vergeet hem dan (dat schijnt vaker te gebeuren bij dementen) en blijft hij op tafel liggen.
Ze herkende me wel. Haar ogen lichten op van herkenning. Maar wie ik ben , weet ze niet. De verpleegster kwam even later haar kamer in, Wim stond even op, en toen die vrouw wegging, zei Gon "Moet jij niet met die vrouw mee? tegen Wim.
Toen ik tegen haar zei, maar dat is mijn mannetje, keek ze heel verdwaasd. Snapte ze niet.
Om half 3 zijn Henk en Gon meegelopen naar het station. 14,54 ging de trein weer terug.
We zijn maar een poos op een bankje gaan zitten lachen. Waarom ????   Zomaar, net als vroeger.
DONDERDAG, 7 MAART. 
Naar Co geweest. Mallen gedraaid en spullen voor witte kaarten uitgezocht. Van die witte kaarten had ik er 8 verkocht.

Ik had 3 nieuwe kaarten bij me. Co heeft er al 1 nagemaakt en die 2 andere maakt ze morgen of in het weekend na.
Deze kaart had ik gisteravond gemaakt, even mijn zinnen verzetten om uit die sfeer van Velp te komen.
Het is voor Henk ook zo zwaar ! Word je daar nou 80 voor ?