ZONDAG, 11 september 2011

Vierde Jazz haar verjaardag.

Ron had ons verkeerd ingeseind en gezegd rond 11 uur, Annelies had tegen iedereen gezegd  vanaf 2 uur.

Was niet leuk, zij liepen nog in pyama , moesten nog ontbijten, voelden ons niet bepaald prettig.

Ron maakte even koffie en om de beurt verdwenen zij naar boven.

De croissants die Jazz en Ron aan het maken waren werden toen maar tussen neus en lippen door opgegeten. (Wat een uitdrukking- hoe moet dat anders)

Er was een storm voorspeld en de radio en TV hadden al allerlei minder leuke berichten over het weer in Zeeland doorgegeven. Rockanje had net als Delft nauwelijks onweer en slechts lichte regen gehad.

Het had in Zeeuws-Vlaanderen en Zuid-Beveland erg tekeer gegaan, maar ook in Vlaardingen, Utrecht en Arnhem. Hagelstenen als pinppongballen en heel veel auto’s met schade. Bomen om , zelfs op de Lange Voorhout in Den Haag.

We waren blij , toen we hier aankwamen, mensen in de zon zaten, en we geen schade of nattigheid hadden.

We hebben een wijntje ingeschonken en dat buiten in de zon genuttigd.

Maandag trok wel  s middags de wind (overblijfsel van de tweede tropische orkaan KATJA) tot storm aan.

Wim is de korte haringen gaan vervangen door langere en heeft hier en daar een fikse hamerklap uitgedeeld. En wat extra touwen gezet. Maar gelukkig bleef onze tent fier overeind.

Het werd steeds heviger en iedereen liep buiten om de tenten en windschermen van anderen, die thuis waren aan te schorren. Haringen vlogen door de lucht (veel te klein volgens Paul (overbuurman), diens luifel, die over het gras slierde,  vorige week door Wim was neergehaald met  schade helaas)  en Wim), die die haringen dus hebben vervangen door langeren. Een fietsententje zakte door de stangen, touw gewoon geknapt, dus daar ging Wims laatste touw, een 3 weken geleden gekochte wintertent, kreeg kromme stangen en scheurde even later finaal af. Met vier mannen zijn ze op ons veld alle tenten langs gegaan en hier en daar haringen een dreun verkocht, die ook op uitvliegen stonden.

Zaten we eindelijk te eten, zag ik een luifel – 50 meter verder – de lucht ingaan. Weer met vereende krachten, dat is toch campingwerk – saamhorigheid , die luifel eraf gehaald. De was eronder was gewoon blijven staan, maar vaasje en lampjes lagen wel over de grond.

Hehe, gordijnen dicht En rust. S Morgens hoorden we , dat Paul en een man van de beveiligingsdienst (niet van de camping) om 10 uur nog een rondje langs de pechvogels hadden gemaakt  met extra zaklampen, maar verder geen schade.

Hebben wonder boven wonder nog goed geslapen ook.

Nu is het DINSDAG, en 10 uur en schijnt de zon uitbundig. Er is nog wind, maar niets in verhouding met gisteren.

We gaan straks naar Hellevoetsluis. Even de wind uit.